Door: Maaike van der Toorren
Het is donderdagmiddag en ik zit aan mijn bureau naar buiten te kijken. In de kastanjeboom van de buren die helemaal kaal is zit een duif dik opgedoft op een tak. De duif heeft net als ik een warm jasje aan. Ik heb een dikke sjaal om mijn schouders en pantoffels aan mijn voeten. Ja ik heb het koud. Na bijna 3,5 jaar Nederland ben ik nog niet echt gewend aan de kou en het grijze weer. Al is het allemaal niet vreemd voor me want ik heb als kind ook een poos in Nederland gewoond.
Op dagen als dit blijf ik een nostalgisch verlangen hebben naar lekker warm weer, een droge lucht en de zoete geuren van Afrika en Portugal. Het zit gewoon ergens in mijn herinneringen gegrift en soms komt de geur of het gevoel van de zon op je huid weer boven drijven.
Herinneringen zijn sterk gekoppeld aan geuren. Een aantal geuren die bij mij een herinnering boven brengen zijn bijvoorbeeld benzine. Raar? Zeker! Maar och zo belangrijk, want op dat moment zit ik weer bij mijn vader op de motor en zijn we op weg naar de kerk. Zonder helm, want tja.. het is Afrika. Ook bij de geuren van een open vuur en de prikkende rook. Want dan ben ik weer bij mijn vriendjes in de lemen hut en hebben we lol samen. Of de geur van afval langs de weg, rottend afval! Die geur heeft mij geholpen me thuis te voelen in Portugal. Want het rook als Afrika en daar was ik thuis. Herinneringen zijn gekoppeld aan geuren, woorden en mensen. Voor elk kind, maar als je een Nederlands kind vraagt welke geur herinneringen oproept krijg je waarschijnlijk niet het antwoord, afval.
Een Third Culture Kid (TCK) heeft net als alle andere kinderen in de wereld een grote berg aan herinneringen. Ze zijn soms alleen wat versterkt. Herinneringen aan vervelende momenten, feestelijke momenten, maaltijden, vrienden. Die herinneringen zijn belangrijk omdat ze je maken tot wie je bent. Sommige herinneringen zullen niet fijn zijn, andere herinneringen juist wel. Herinneringen zijn persoonlijk. Wees je daar van bewust. Al eet je met z’n vijven dezelfde maaltijd, elke persoon zal er een andere herinnering aan koppelen. Mijn herinneringen zijn niet die van mijn kinderen. Ook allemaal TCK. Zij hebben geen associaties bij benzine, maar wel bij vanille. Want als zij vanille ruiken, dan zijn we in het kleine bakkertje met het lekkere brood. De plek waar we als gezin samen even tijd met elkaar doorbrachten en aten.
Zo is december ook zo’n maand om herinneringen te maken. We doen dat door gezinstradities te hebben en uit te voeren. Geuren zoals kaneel en sinaasappel zijn geuren die in Nederland gekoppeld zijn aan kerst. Koekkruiden en speculaaskruiden aan Sinterklaas. Zo heb je in elk land andere geuren die gekoppeld zijn aan feesten en gebruiken. Duik erin en maak de gebruiken die bij je passen eigen. Tradities en het bewust herinneringen maken is voor een TCK zo belangrijk. Ze geven een structuur en identiteit aan het leven als een vreemde in een ander land. Tradities bindt families en teams samen, en zeker als er geuren en eten aan verbonden zijn 😉. Dit is natuurlijk niet alleen goed voor de kinderen en de TCK’s maar ook voor volwassenen. Ook de ‘grote mensen’ hebben behoefte aan gewoontes.
Ideeën nodig? Ga samen ‘Home alone’ kijken, doe een speurtocht door de wijk op zoek naar kerststalletjes of kerstmannen, kerstavond samen zingen met vrienden, oliebollen bakken, een adventskalender maken, worstjes braden boven een vuurtje, elkaar voorlezen , samen koken met teamgenoten en zo zijn er nog veel meer dingen te bedenken die ook binnen de cultuur van het land waar je woont passen.
Zo ging ik met kerst Aletria doce maken, want die moet er wel bij als we toetje gaan eten met kerst. Is dat Nederlands, helemaal niet, maar als echte Third Culture Kids hebben wij onze eigen kersttradities gemaakt. Mét al het goede uit de landen waar we gewoond hebben!